Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Θεωρία της Loica Νούμερο 9 και άλλα παραμύθια..





ΟΙ ΚΟΝΤΟΡΕΒΥΘΟΥΛΗΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ....ΑΤΤΕΝΤΙΟΝ*

O κάθε άνθρωπος που συναντάς στην ζωή σου είναι ένα κέντρο, ένας πυρήνας, ένας νευρώνας ενός τεράστιου παγκόσμιου οργανισμού.


Τις προάλλες είχα μια εικόνα ενώ μιλούσα με μια φίλη ..σε μια απο κείνες τις νύχτες που νιώθεις να χάνεσαι στο μυαλό του άλλου και οι εξομολογήσεις τρέχουν σαν ποτάμι. Νιώθεις ότι δεν μπορείς να σταματήσεις να ανοίγεις διάπλατα την καρδιά σου και ο καθωσπρεπισμός γίνεται έννοια άγνωστη.
Το μυαλό τρέχει χωρίς τίποτα να το εμποδίζει.

Ο απέναντι σου νιώθεις πως ήταν πάντοτε εκεί.

Τότε σκέφτηκα, πως για να βρίσκεται  μπροστά μου αυτό το συγκεκριμένο άτομο τη δεδομένη χρονική στιγμή, κάποιοι άλλοι άνθρωποι πέρασαν από τη ζωή μας και δούλεψαν για το χτίσιμο αυτής της συνάντησης. Κάποιοι που στο πέρασμα του χρόνου χάθηκαν , ξεχάστηκαν, δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν πρωταγωνιστική θέση στην προσωπική σου ταινία.'Ομως έπαιξαν τον ρόλο του Κοντορεβυθούλη...που μεν μικρός ωστόσο πολύ θαυματουργος, επιτελεί ένα έργο πολύτιμο. Σε συνδέει με τον παγκόσμιο οργανισμό, με τα άτομα εκείνα που αγάπησες, αγαπάς και θα αγαπήσεις.

Πολλοί από τους ανθρώπους- συνδετικούς κροίκους, εξανεμίστηκαν και άφησαν πίσω τους δεσμούς- "ρεβύθια" σαν αυτά του Κοντορεβυθούλη και εσύ ακολουθώντας τα φτάνεις σε τόπους (πρόσωπα) τόσο άγνωστα όσο και τρομακτικά γνώριμα και αγαπημένα σα να προυπήρχε η ομορφιά τους μέσα σου και με το που την βλέπεις την αναγνωρίζεις.

Κάπως έτσι συμβαίνει και με τα μάτια εκείνων που αντίκρυσες, που συναντήθηκες ολοκληρωτικά  και αγάπησες για μια στιγμή, για μια αιωνιότητα. Με εκείνους που δεν χρειάζεται να πεις πολλά, γιατί απλά τους ήξερες ....ανέκαθεν. Φίλοι, εραστές, απλοί περαστικοί, γείτονες, τύποι εκκεντρικοί και περιθωριακοί...

Ευχαρίστησε όλους εκείνους τους συνδετικούς κρίκους που σε βοήθησαν να φτάσεις σε εκείνο το ένα και μοναδικό άτομο της μίας και μοναδικής στιγμής....όλους αυτούς τους κοντορεβυθούληδες που έριξαν  τα ρεβυθάκια  τους στον δρόμο σου για να γυρίσεις και να βρείς ο,τι θέλησες και αγάπησες πιο πολύ.

Στην αρχή μπορεί να μην αναγνωρίσεις το πρόσωπο που συναντάς και να είσαι πεπεισμένος πως το βλέπεις για πρώτη φορά. Λίγο λίγο θα αρχίσει να αποκαλύπτεται η αλήθεια και η έκσταση  είναι μοναδική.
Μία δίνη μοναδική που σε παρασέρνει όλο και πιο βαθυά, στη θάλασσα της ζωής και του πάθους.

RESPECT στους Κοντορεβυθούληδες της ζωής μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου