Θεωρία της Loica Νούμερο 3

'Οταν μια στιγμή σε καλεί απλά ζήστην. Μην την αγνοήσεις.

Ο χρόνος δεν υπάρχει. Τον έχει επινοήσει ο άνθρωπος...Όμως όλα αυτά τα ξέρεις..έχεις διαβάσει βιβλία κβαντικής φυσικής(οπωσδήποτε), έχεις δει σαπουνόπερες επίσης και ταινίες επιστημονικής φαντασίας με εξωγήινους. 

Ο χρόνος μπορεί να μην υπάρχει λοιπόν, εκείνο που υπάρχει όμως είναι η στιγμή. Αυτή τη στιγμή που τρως μια ωραία σαλάτα σε ένα ωραίο μπαρ και γράφεις στο blog σου, που δοκιμάζεις ένα ωραίο ρούχο, που δίνεις ένα φιλί σε κάποιον που αγαπάς, που πηγαίνεις για καφέ με έναν φίλο που έχεις καιρό να δεις. Οι στιγμές που χασκογελάς με τους φιλούς αράζοντας στον καναπέ, που κλείνεις τον μάτι στον τυπά στο απέναντι τραπέζι. Η στιγμή που κλαίς, που γελάς, που νυστάζεις, που γεύεσαι τον καφέ μετά το μεσημεριανό, που μυρίζεις το κερί το βράδυ στο δωμάτιο λίγο πριν κοιμηθείς, η στιγμή που γράφεις σε ένα εραστή από μακρυά. Όλες αυτές οι στιγμές είναι η μικρή σου αλήθεια...και άλλες τόσες. Η πραγματικότητα σου. Μόνο τότε υπάρχεις. Το υπόλοιπο είναι λέξεις που προσδίδουν άγχος, φοβίες και............ΟΝΕΙΡΑ.

Εδώ είναι η αντίφαση. Γιατί αυτή είναι η φύση μας.

Τα όνειρα ομορφαίνουν τις στιγμές. Είναι ο λατρεμένος εραστής και συντροφος της στιγμής αλλά και ο αιώνιος εχθρός της. 'Οσο πιο πολύ ζείς την στιγμή τόσο θες να ονειρεύεσαι και όσο ονειρεύεσαι ξεχνάς να ζήσεις την στιγμή. 

Συμπέρασμα: Απλά κάνε την στιγμή σου όνειρο και τα ονειρά σου πραγματικότητα.